Komt een dokter… III / VI Jurs kookkunsten
Gezond leven en goed eten, adviseert een dokter als beginsel van een gezond lichaam. Mijn dokter had dat zelf ook hoog in het vaandel staan. Verse groenten van de markt genoten altijd de voorkeur. Jur was nooit te vinden bij de stoom- en magnetron maaltijden in de supermarkt. Dat was uit den boze.
Koelkast vol met verse groenten
Door het dolle is hij, als ik naar de Amsterdamse Noordermarkt ben geweest. “Je bent een engel, mijn hele koelkast zit vol!” sms’t hij. Hij kan weer een week losgaan. Koken is ontspanning, als meditatie, na een lange dag co-schappen.
Met een theedoek over zijn schouder raast hij de keuken door. De versgemalen peper vliegt in de rondte, de ene pan moet met alle geweld plaatsmaken voor de andere en mijn net gekochte groenten worden aan grove stukken gehakt. De keuken ziet er binnen de kortste keren uit alsof er een bom is ontploft. De puinhoop neem ik op de koop toe.
Alles is liefde
Het een na het andere gerecht dat ik voorgeschoteld krijg, doet mijn smaakpapillen op hol slaan, maar mijn hart nog het meest. Elke keer weer een verbluffend resultaat. De geroosterde bietensoep, de kip, gegrilde groenten en rozemarijn aardappeltjes… Zelfs op de camping in Italië krijgt hij het voor elkaar om de meest verrukkelijke maaltijden in elkaar te draaien. Gemaakt op twee kleine gaspitten. Ik ben verwend met zo’n vriendje.
Jur leert mij anders koken en laat mij zien hoe je van alle leftovers iets kan maken. Als ik in mijn huis kook voor vriendinnen, hang ik constant aan de telefoon en vraag ik hem hoe het ook alweer moet.
De chaos is gebleven
Ook tegenwoordig is het wel eens een chaos in de keuken, maar dan die van mij. Ik maak Jurs gerechten nog wel eens. Al komt de smaak niet in de buurt bij gerechten gemaakt door hem. Jur iets vragen, dat kan nu niet. Het doet pijn en doet des te meer beseffen dat hij er niet meer is. Toch heb ik regelmatig het gevoel dat hij in de rand van mijn hoed zit. Net als Remy uit de film Ratatouille. De laatste film die wij samen keken. Ik heb het gevoel dat hij mij stuurt.
Soms sla ik mijn dokters advies in de wind. En sta ik dan toch weer eens voor het kant-en-klaar schap in de supermarkt. Ik spiek dan even naar boven of waar hij ook is. Schuldbewust. Ik hoop dan dat hij een oogje dichtknijpt. En die dan weer open doet, als ik op zaterdag verse groente op de markt haal en een van die heerlijke gerechten maak, zoals Jur mij dat heeft geleerd.
Blogserie over liefde, geluk, verdriet en herinneringen.
- Intro. Jurblogs – Komt een dokter bij de dokter
- Komt een dokter bij de dokter I/VI
- Komt een dokter bij de dokter II/VI Verloren sms’jes
- Komt een dokter bij de dokter IV/VI Gisteren
- Komt een dokter bij de dokter V/VI De brievenbus
- Komt een dokter bij de dokter VI/VI Jurs leven vieren
- Komt een dokter bij de dokter VII Zeven
Clickclick Blabla 